به مزار من اگر می آئید گریه را بس کنید

محض یک خنده ی گل

دل ناشاد مرا به یکی خنده اش دلشاد کنید

بر سر سنگ مزارم دل آن دخترک گلفروش سر پیچ را عاریه گیرید و بیاریدش با دسته گلش

همه شب کار من اشک بود دگر این یک دمش اشک را یار دل سنگ مزارم نکنید

محض نگه عشق

بیائید و مرا دلشاد کنید

به تبسم به لبی بیائید و قصه ی عشق مرا سر بدهید

تا بدانند که تبسم چه ها می کند با دل عشق

تا بدانند همه شب در حسرت یک تبسم خفتم

دگر این یک دمش مگزارید که حسرت به دل از بین شما من بروم

بیائید و به تبسم سر این پنجره ی لب باز کنید ...

محض خدا هم که شده

بیائید و مرا دلشاد کنید .

 

نوشته شده در سه شنبه 86/9/27ساعت 2:13 عصر توسط ساجد بهشتی نظرات ( ) |